การบันทึกครั้งที่ 2

วันพุธที่ 18 มกราคม พ.ศ.2560

เนื้อหาที่เรียน  ความรู้ที่ได้รับ

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ
   

   1. กลุ่มเด็กที่มีลักษะทางความสามารถสูง 

            มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า "เด็กปัญญาเลิศ"

      เด็กปัญญาเลิศ (Gifted Child)

• เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญา
• มีความถนัดเฉพาะทางสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

    

    ลักษณะของเด็กปัญญาเลิศ

• พัฒนาการทางร่างกายและจิตใจสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
• เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย
• อยากรู้อยากเห็นอย่างจริงจัง ชอบซักถาม
• มีเหตุผลในการแก้ปัญหา การใช้สามัญสำนึก
• จดจำได้รวดเร็วแม่นยำ
• มีความรู้ ใช้คำศัพท์เกินวัย
• มีความคิดริเริ่ม มีวิธีการคิดและแนวคิดแปลก ๆ 
• เป็น้คนตื่นตัว เฉียบแหลม ว่องไว และช่างสังเกต
• มีแรงจูงใจ และมีความมานะบากบั่นมีความจริงจังในการทำงาน
• ชอบแสวงหาสิ่งท้าทายความคิดความอ่าน

    เด็กฉลาด

• ตอบคำถาม
• สนใจเรื่องที่ครูสนอ
• ชอบอยู่กับเด็กอายุเท่ากัน
• ความจำดี
• เรียนรู้ง่ายและเร็ว
• เป็นผู้ฟังที่ดี
• พอใจในผลงานของตน

   Gifted

• ตั้งคำถาม
• เรียนรู้สิ่งที่สนใจ
• ชอบอยู่กับผู้ใหญ่หรือเด็กที่โตกว่า
• อยากรู้อยากเห็น ชอบคาดคะเน
• เบื่อง่าย
• ชอบเล่า
• ติเตียนผลงานของตน

 2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

1. เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา
2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน
3. เด็กที่บกพร่องทางการเห็น
4. เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ
5. เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา
6. เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์
7. เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้
8. เด็กออทิสตก
9. เด็กพิการซ้อน

เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities)

       หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า และ เด็กปัญญาอ่อน

   เด็กเรียนช้า

• สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้
• เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ
• ขาดทักษะในการเรียนรู้
• มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย
• มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90

    สาเหตุของการเรียนช้า

     1. ภายนอก 

• เศรษฐกิจของครอบครัว
• การสร้างเสริมประสบการณ์ให้แก่เด็ก
• สภาะวะทางด้านอารณ์ของคนในครอบครัว
• การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ
• วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ

     2. ภายใน

• พัฒนาการช้า
• การเจ็บป่วย

    เด็กปัญญาอ่อน

         ระดับสติปัญญาต่ำ

• พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย
• มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง 
• อาการแสดงก่อนอายุ 18

 พฤติกรรมการปรับตน

• การสื่อความหมาย
• การดูแลตนเอง
• การดำรงชีวิตภายในบ้าน
• การปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นในสังคม
• การใช้แหล่งทรัพยากรในชุมชน
• การควบคุมตนเอง
• การนำความรู้มาใช้ในชีวิตประจำวัน
• การใช้เวลาว่าง
• การทำงาน 
• การมีสุขอนามัยและความปลอดภัยเบื้องต้น

เด็กปัญญาอ่อน แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

     1.เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20

• ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆ ได้เลย
• ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น
• แขนขาลีบ

     2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34 C.M.R

• ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้อต้นง่าย ๆ 
• กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า  C.M.R (Custodial Mental Retardation)

     3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49 T.M.R

• พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย ๆ ได้
• สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้
• เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R (Trainable Mentally Retarded)

     4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70 E.M.R

• เรียนในระดับประถมศึกษาได้
• สามารถฝึกอีพและงานง่าย ๆ ได้
• เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded)

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

• ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย
• ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก
• ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงว่าย รอคอยไมม่ได้
• ทำงานช้า
• รุนแรง ไม่มีเหตุผลงอวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน
• ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

 ดาวน์ซินโดรม Down Syndrome

  

 สาเหตุ

• ความผิดปกติของโครโมโซมคู่ที่ 21
• ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (Trisomy 21 )

     อาการ

• ศีรษะเล็กและเบน คอสั้น
• หน้าแบน ดั้งจมูกแบน
• ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก
• ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ
• เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต
• ช่องปากแคบ ลื้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ
• มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น
• เส้นลายมือตัดขวง นิ้วก้อยโค้งงอ
• ช่องระหว่างนิ้วเท้าที่ 1 และ 2 กว้าง
• มีความผิดปกติในระบบต่าง ๆ ของร่างกาย
• บกพร่องทางสิตปัญญาระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง
• อารมณ์ดีเลี้ยงง่าย ร่าเริง เป็นมิตร
• มีปัญหาในการใช้ภาาษาและการพูด
• อวัยวะเพศมักเจริญเติบโตไม่เต็มที่ทั้งในชายและหญิง
• เป็นหมันในเพศชาย
• ผู้หญิงสามารถท้องได้

     การตรวจวินิจฉัยก่อนกลุ่มอาการดาวน์

• การเจาะเลือของมารดาในระหว่างที่ตั้งครรภ์
• อัลตราซาวด์
• การตัดชิ้นเนื้อรก
• การเจาะน้ำคร่ำ

เจ้า ‘เคนนี่’ เสือขาวที่ได้รับการเพาะพันธุ์จากศูนย์เพาะพันธุ์เสือขาว เกิดอาการ ‘ดาวน์ซินโดรม’ หลังจากเกิดความผิดพลาดในการผสมพันธุ์แบบเลือดชิด หลังจากที่มีการบุกทลายศูนย์เพาะพันธุ์เสือขาวอย่างผิดกฏหมาย ในรัฐอาริโซน่า สหรัฐอเมริกา เจ้าหน้าที่ได้พบกับ ‘เคนนี่’ เสือขาววัย 2 ขวบที่มีใบหน้าบิดเบี้ยวผิดปกติ และมีอาการทางประสาทแสดงออกมาอย่างชัดเจน โดยเมื่อสืบค้นประวัติของเจ้าเคนนี่พบว่า พ่อและแม่ของเคนนี่เป็นเสือที่เกิดขึ้นมาจากคอกเดียวกัน เมื่อมีการผสมพันธุ์กันเกิดขึ้น ทำให้มันมีอาการที่ผิดปกติ ทั้งในการทรงตัว และระบบหายใจ อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ร่างกายมันจะเต็มไปด้วยปัญหา และอ่อนแอ จนไม่เหลือสัญชาตญาณความดุร้าย กลายเป็นเสือขาวเชื่องๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น แต่มันกลับเป็นที่รักของเจ้าหน้าที่ศูนย์อนุรักษ์สัตว์ป่า และผู้เยี่ยมชมเป็นอย่างมาก เพราะมันสามารถเข้าได้กับทุกคน และมักจะแสดงท่าทางตลก ออกมาเรียกเสียงหัวเราะได้เสมอ

เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired)

    

        

หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่อง หรือสูญเสียการได้ยิน เป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่าง ๆ ได้ไม่ชัดเจน มี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และ เด็กหูหนวก

    เด็กหูตึง  หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

     1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินตั้งแต่ 26-40 dB

เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบา ๆ เช่น เสียงกระซิบหรือเสียงที่ไกล ๆ 

     2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ตั้งใจในระดับปกติในระยะห่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด
• จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
• มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไมัด ออกเสียงเพี้ยน
• พูดเสียงเบา หรือเสียงผิดปกติ

     3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด
• เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
• มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
• มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ
• พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยง บางคนไม่พูด

    4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB

• เด้กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก
• ได้ยินเฉพาะเสียงดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต
• การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง 
• เด็กจะมีปัญาในการแยกเสียง
• เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

  เด็กหูหนวก

• เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
• เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
• ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
• ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป

ลักษะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

• ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง
• ไม่พูด มักแสดงท่าทาง
• พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์
• พูด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง
• พูดด้วยเสียงต่ำหรือด้วยเสียงที่ดังเกิดความจำเป็น
• เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
• รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว
• มักทำหน้าที่เด๋อเมื่อมีการพูดด้วย

เด็กที่บกพร่องทางการเห็น (Children with Visual Impairments)

• เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสง เห็นเลือนราง
• มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองช้าง
• สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1-10 ของคนสายตาปกติ
• มีลานสายตากว้าไม่เกิน 30 องศา

     จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิท

     เด็กตาบอด

• เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง
•  ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้
• มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60, 20-200 ลงมาถึงจนบอดสนิท
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5 องศา

           ** คนปกติจะมีลานสายตา 160 องศา ที่จะมองเห็นได้ **

     เด็กตาบอดไม่สนิท

• เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา
• สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ
• เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18, 20-60, 6/60 ,20-200 หรือน้อยกว่านั้น
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา

  ลักษะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

• เดินงุ่มง่าม ซนและสะดุดวัตถุ
• มองเห็นสีผิดไปจากปกติ
• มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา
• กัมศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า
• เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา
• ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน
• มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

ความรู้ที่ได้รับ

- การทบทวนความรู้เดิมที่มีอยู่

- เทคนิคการทัศนะคติที่ดีต่อเด็ก

- การทราบถึงความหมาย อาการและเทคนิคการจัดการเรียนการสอนแก่ที่มีความต้องการ

พิเศษ

การนำไปใช้

- นำความรู้ที่ได้เรียนไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนกับเด็กพิเศษ  เราจะต้องจัดการเรียนการ

สอนให้เหมาะสมกับอาการของเด็กเเต่ละคน สอนให้เด็กเข้าใจและสอนให้เด็กสามารถช่วยเหลือ

ตนเองในชีวิตประจำวันได้

ประเมิน 

ตนเอง : แต่งกายเรียบร้อย มาเรียนตรงเวลาและตั้งใจเรียน

เพื่อน  : แต่งกายสุภาพเรียบร้อย ตั้งใจฟังอาจารย์สอน

อาจารย์  : พูดจาสุภาพ ไพเราะ อารมณ์ขัน สนใจนักศึกษาทุกคน แต่งกายสุภาพเรียบร้อย